وَقَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا .

الفرقان/30

اين آيه، از گلايهrlm; ى پيامبر اسلام (صَليَّ اللهُ عليهِ و آله) سخن ميrlm;گويد و آن حضرت چون (رحمه للعالمين) است نفرين نميrlm;كند .

امام رضا (عليه السلام) فرمود: دليل آن كه در نماز، قرآن ميخوانيم آن است كه قرآن از مهجوريّت خارج شود.

در روايات آمده است : هر روز پنجاه آيه از قرآن را بخوانيد و هدفتان رسيدن به آخر سوره نباشد، آرام بخوانيد و دل خود را با تلاوت قرآن تكان دهيد و هرگاه فتنه ها همچون شب تاريك به شما هجوم آوردند، به قرآن پناه بريد.

به نظرم رسيد اقرار بعضىrlm; بزرگان را دربارهrlm; ى مهجوريّت قرآن نقل كنم :

الف : ملاصدرا در مقدمه تفسير سوره واقعه ميگويد: بسيار به مطالعه كتب حكما پرداختم
تا آنجا كه گمان كردم كسىrlm; هستم، ولىrlm; همين كه كمىrlm; بصيرتم باز شد، خودم را از علوم
واقعىrlm; خالىrlm; ديدم. در آخر عمر به فكر رفتم كه به سراغ تدبّر در قرآن و روايات محمّد و
آل محمّد: بروم. يقين كردم كه كارم بىrlm; اساس بوده است، زيرا در طول عمرم به جاىrlm; نور
در سايه ايستاده بودم. از غصه جانم آتش گرفت و قلبم شعله كشيد، تا رحمت الهىrlm; دستم را
گرفت و مرا با اسرار قرآن آشنا كرد و شروع به تفسير و تدبّر در قرآن كردم، درِ خانهrlm;ى وحىrlm;
را كوبيدم، درها باز شد و پرده ها كنار رفت و ديدم فرشتگان به من ميگويند : << سلام عليكم
طبتم فادخلوها خالدين. >>

ب : فيض كاشانىrlm; ميrlm;گويد: كتاب ها و رساله ها نوشتم، تحقيقاتىrlm; كردم، ولىrlm; در هيچ يك
از علوم دوائىrlm; براىrlm; دردم و آبىrlm; براىrlm; عطشم نيافتم، بر خود ترسيدم و به سوىrlm; خدا فرار و
انابه كردم تا خداوند مرا از طريق تعمّق در قرآن و حديث هدايت كرد.

ج : امام خمينىrlm; : در گفتارىrlm; از اينكه تمام عمر خود را در راه قرآن صرف نكرده، تأسّف
ميrlm;خورد و به حوزه ها و دانشگاه ها سفارش ميكند كه قرآن و ابعاد گوناگون آن را در همهrlm; ى
رشته ها، مقصد اعلىrlm; قرار دهند تا مبادا در آخر عمر بر ايّام جوانىrlm; تأسّف بخورند.

<<هجر >>، جدايىrlm; با عمل، بدن، زبان و قلب را شامل ميrlm;شود. رابطهrlm; ى ميان انسان و كتاب آسماني، بايد دائمىrlm; و در تمام زمينه ها باشد، زيرا كلمهrlm; ى <<هجر>> در جايىrlm; به كار ميrlm;رود كه ميان انسان و آن چيز رابطه باشد.
بنابراين بايد تلاشىrlm; همه جانبه داشته باشيم تا قرآن را از مهجوريّت در آوريم و آن را در همهrlm; ى ابعاد زندگي، محور علمىrlm; و عملىrlm; خود قرار دهيم تا رضايت پيامبر عزيز اسلام را جلب كنيم.
نخواندن قرآن، ترجيح غير قرآن بر قرآن، محور قرار ندادن آن، تدبّر نكردن در آن، تعليم ندادنش به ديگران و عمل نكردن به آن، از مصاديق مهجور كردن قرآن است. حتّىrlm; كسىrlm; كه قرآن را فرا گيرد ولىrlm; آن را كنار گذارد و به آن نگاه نكند و تعهّدىrlm; نداشته باشد، او نيز قرآن را مهجوركرده است .

1- در قيامت يكىrlm; از شاكيان، پيامبر اكرم (صَليَّ اللهُ عليهِ و آله) است.(و قال الرسول)
2- انتقاد از كسانىrlm; است كه آگاهانه قرآن را كنار مىrlm;گذارند. (اتّخذوا...) و نفرمود : << كان عندهم مهجورا >>
3- جمع آورىrlm; و تدوين قرآن، در زمان شخص پيامبر اكرم (صَليَّ اللهُ عليهِ و آله) انجام شده و لذا
مورد اشاره و خطاب قرار گرفته است. (هذَا القرآن)
4- مهجوريّت قرآن و گلايهrlm; ى پيامبر و مسئوليّت ما قطعىrlm; است.( <<قال>> فعل ماضىrlm; نشانهrlm;ى حتمىrlm; بودن است)
5-تلاوت ظاهرىrlm; كافىrlm; نيست، بلكه مهجوريّت زدايىrlm; لازم است. (مهجورا)

( بر گرفته از تفسير نور )

{صلوات+عج}